วันอังคารที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2551

ประวัติของสายอากาศ

สายอากาศคืออะไร สายอากาศเป็นส่วนประกอบที่สำคัญในระบบวิทยุ ซึ่งหน้าที่ของสายอากาศไม่จำเพาะไว้สำหรับเพียงการรับคลื่นเท่านั้นสายอากาศยังเป็นอุปกรณ์ที่ใช้ในการส่งคลื่นอีกด้วย
วิทยุที่มีสายอากาศเครื่องแรกสร้างโดย เฮนริชเฮิร์ต ศาสตราจารย์อยู่ที่สถาบันในเมือง คาร์ลซรู ประเทศเยอรมณี เฮิร์ตผู้ที่ได้รับชื่อว่าเป็นวิศวกรไมโครเวฟคนแรกของโลก ได้นำเสนอผลงานที่ยิ่งใหญ่ของเขาคือทำการทดลองการสะท้อนของสายอากาศในปี ค.ศ. 1886 ณ. ที่ประชุมเกี่ยวกับระบบคลื่นวิทยุ
แม้ว่า เฮิร์ต จะเป็นผู้ริเริ่มและเป็นเหมือนเจ้าแห่งวิทยุ สิ่งประดิษฐ์ของเขายังคงถูเก็บไว้ในห้องทดลอง จนกระทั่ง 20ปีให้หลัง ที่ประเทศอิตาลีได้ทำการปรับวงจร มีสายอากาศที่ใหญ่ขึ้น และ มีระบบสายดินเพื่อให้ความยาวคลื่นยาวมากกว่าเดิม และสามารถส่งสัญญาณไปได้ในระยะทางที่ไกลมากๆได้ กลางเดือนธันวาคม ปี ค.ศ. 1901 เขาได้ทำให้ทั้งโลกต้องตกใจด้วยการรับสัญญาณที่ เซนท์ จอห์น, เกาะนยูฟันแลนด์ ซึ่งถูกส่งมาจากสถานีส่งสัญญาณที่เขาสร้างที่ Poldhu ในเมืองคอร์นวอล ประเทศอังกฤษ 1 ปีหลังจากนั้นเขาได้เริ่มมีการบริการส่งข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก ซึ่งไม่บ่อยนักที่จะมีสิ่งประดิษฐ์ที่ถูกจับตามองโดยทั่วไปอย่างเช่นสิ่งประดิษฐ์ของมาร์โคนี เริ่มในศตวรรษที่ 20 หลังจากนั้นความนิยมของสิ่งประดิษฐ์ดังกล่าวเป็นไปอย่างน่าทึ่งโดยกลุ่มนักบุญและจากที่ได้นำไปใช้บนเรือไททานิก มาร์โคนีถูกจับตามองด้วยความน่าเกรงขามไปทั่ว ก่อนที่วิทยุจะแตกแยกสาขาออกไปจนกระทั่งปัจจุบันการใช้เรดาร์ระหว่างสงครางโลกครั้งที่ 2 ทำให้คลื่นที่มีขนาดความยาวคลื่นเป็นเซนติเมตร ได้กลายเป็นที่นิยมหากแต่ระยะคลื่นของวิทยุที่ขึ้นอยู่กับความกว้างของแถบความถี่ที่จะใช้ การใช้คลื่นวิทยุติดต่อเป็นพันๆไมล์โดยสายอากาศเป็นตัวกลางในการสื่อสาร ซึ่งสามารถติดต่อรอบโลกโดยดาวเทียมเป็นวงโคจรเหนือโลก ใช้ดาวเทียมบอกตำแหน่ง (GPS) ส่งสัญญาณมายังตัวรับซึ่งจะบอกละติจูด ลองติจูดด้วยความแม่นยำสูงทุกตำแหน่งบนโลกสายอากาศนับได้ว่าเป็นสิ่งจำเป็นที่สุดอย่างหนึ่งสำหรับงานสื่อสาร

ไม่มีความคิดเห็น: